Zo’n 30 tot 40 procent van de tijd van MVO-afdelingen gaat verloren  met het invullen van vragenlijstjes. Volgens Wouter Scheepens van Steward Redqueen moeten MVO-managers zich beter concentreren en dan maar vaker ‘nee’ verkopen. Drie hoofdthema’s is genoeg.

Dat zegt hij in het nieuwste nummer van P+, dat het maken van keuzes als thema heeft. Ook volgens Scheepens is dat een van de beste goede voornemens die MVO managers dit jaar kunnen maken. Dit artikel is gratis als PDF te downloaden.

Tal van MVO-managers geven in P+  commentaar op de stelling van Scheepens. Onder hen ook Carola Wijdoogen van de NS, die met het boekje ‘MVO doe je zo’ een standaardwerk voor MVO managers heeft geschreven. Het probleem wordt door MVO managers herkend, maar is oplosbaar.

Waarom  kiezen? Er is focus en concentratie nodig om tot de grote transities te komen waar de wereld nu om vraagt. Wouter Scheepens (1964) spreekt uit ervaring: hij is al meer dan 15 jaar werkzaam in het veld van duurzaamheid. Als partner van adviesbureau Steward Redqueen komt hij dagelijks bij multinationals over de vloer.

Hij ergert zich aan de energie die verloren gaat met het afleggen van verantwoording. Scheepens: “Mijn stelling is dat 30 tot 40 procent van de capaciteit van de MVO-afdeling gericht is op het invullen van lijstjes. de Dow Jones Sustainability Index, al die verschillende benchmarks, compliance, enorme duurzaamheidsverslagen, vragen van ngo’s, van studenten. Ik vind dit vrij defensief en bureaucratisch.”

Zijn keuze: “Zou het niet mogelijk zijn meer van die tijd te steken in transitie en in duurzame innovaties? Dat vereist wel discipline. Ook het stellen van de vraag: Wat kunnen we bereiken met onze capaciteit, in plaats van het invullen van lijstjes voor anderen? Wat is het nut daarvan? Hoe meer er gecommuniceerd wordt, hoe onduidelijker het wordt. Ik vind: je wordt transparanter door op minder onderdelen transparant te zijn. Hoe minder gegevens, hoe scherper.”

Het dilemma: ”Dat levert wel een keuzevraagstuk op. Wat wel en wat niet? Minder aandacht voor de duurzaamheidsverslaggeving? Dat mag van mij. Als je weet wat het kost en hoe weinig het verslag wordt gelezen, dat is huiveringwekkend. De kunst is om de kosten en baten in een goede verhouding te krijgen.”

De wezensvraag: “Houden we elkaar niet gegijzeld in deze schijnwereld? Zijn we wel streng genoeg op elkaar? Er zijn zoveel netwerken, je kunt de hele dag besteden aan praten en overleggen. Er wordt echt veel te veel geouwehoerd. Het is een afleiding en al die woordjes staan een duurzame transitie in de weg.”

Scheepens doet een voorstel: “Als de Raad van Bestuur duidelijker keuzes maakt, wordt het leven voor MVO managers er een stuk eenvoudiger op. Ik zou zeggen: je mag maar drie onderwerpen kiezen die de duurzaamheid van jouw bedrijf werkelijk bepalen. Dat is voor DSM dus anders dan voor Randstad. Daarna kun je gaan rekenen. Hoeveel tijd heb ik over wanneer ik die andere 25 vragen niet meer beantwoord? Hoeveel dieper kan ik dan gaan met de essentie? Willen de stakeholders daarin meegaan? Daar moet je mee praten, want het gaat nu niet meer over de koffie, maar over de vraag: waarin ben ik uniek? Wat is mijn maatschappelijk toegevoegde waarde? Waarin maak ik het verschil? Dat is echt een grote stap.”

Samenvattend: “Vergelijkbaarheid is tot de ultieme waarheid verheven en je bent daardoor dagen bezig met compliance. Weg dus met de benchmark die toch niets zegt. Heb moed en zelfvertrouwen en schrijf de essentie op een A4-tje. En als er externe vragen over al die andere onderwerpen worden gesteld, zeg dan hard: daar antwoorden wij niet meer op.”

Download van artikel in P+ ‘Het Groene Boekje voor MVO-managers’ (PDF)

Abonneer op P+ People Planet Profit, volgend jaar als dubbeldik Trendboek